نص جلى و خفى
نص جلى در دو مورد به کار مىرود:
الف: نص شرعى بر امامت فرد یا افرادى با ذکر نام آنها و با کلمه خلیفه یا امام یا وصى و مانند آن وارد شده است.
ب: نص شرعى بر امامت فرد یا افرادى وارد شده، ولى کلمات خلیفه، امام، وصى و مانند آن به کار نرفته، بلکه الفاظى از قبیل مولى و ولى به کار رفته که صریح در امامت و خلافت نیست، گرچه با توجه به قراین عقلى و نقلى روشن مىشود که مقصود امامت و خلافت است.
در مقابل نص جلى، نص خفى است که زیدیه به آن معتقدند، و آن اینکه تنها صفات و شایستگىهاى امام بیان شود و فرد یا افراد خاصى به عنوان امام تعیین نشوند. از نظر آنان هر کس از اولاد فاطمه زهرا علیها السلام باشد، و از صفات علم به احکام دین، شجاعت و زهد برخوردار بوده و قیام نماید امام خواهد بود. (8)
پىنوشت:
8- قواعد العقائد، ص 125.
نویسنده: على ربانى گلپایگانى
کتاب: فرق و مذاهب کلامى، ص35
برگرفته از کتابخانهء ادیان
